İsmail Ferruh Efendi tefsirinde, Hüseyin Vâiz Kâşifi’nin yazdığı Tefsîr-i Hüseynî olarak da bilinen Farsça el-Mevâhibü’l-Aliyye isimli tefsirini esas almıştır. Tibyân, Beyzavî, Keşşâf ve Hâzin tefsirleriyle tatbîk ettikten sonra ihtisâr ederek el-Mevâkib ismiyle Türkçe’ye tercüme etmiştir.
Kitap, Tefsîr-i Mevâkib ismiyle meşhur olup sayfaların orta kısmında Kur’ân-ı Kerim vardır. Sayfa kenarlarında ise âyet-i kerîmelerin meali hâşiye şeklinde yan taraflara yazılmıştır.
Rumeli ve Anadolu Kazaskerleri, Şeyhülislam, Nakîbüleşraf vesâir asrın âlim ve fazıllarından 13 kişilik bir heyetin tedkîkinden sonra Sultan İkinci Abdülhamid Han devrinde defâatle tab’ olunmuştur. Muteber tefsir kitaplarından nakillerle zenginleştirilen eser, uzun meâl-kısa tefsir olarak biliniyor.